Meddle

OrangeBleu

W 1994 roku świat doczekał się długo wyglądanej płyty Pink Floyd - The Division Bell. Powstawała ona przez kilka miesięcy w odkrytej na nowo atmosferze przyjaźni i wspólnego jamowania, tym razem znów z Wrightem jako pełnoprawnym członkiem zespołu. Zaprezentował on nawet własny utwór - "Wearing The Inside Out".
Wg mnie, album ten jest nadzwyczaj udany - ma atrakcyjne, świeże brzmienie, piękne melodie, o wyśmienitej grafice już nie wspominając.
Wiele osób mówi, że jest on mocno osadzony we floydowej przeszłości - osobiście słyszę tylko elementy, które brzmią, jakby pochodziły z dawniejszych czasów, ogólnie jednak płyta prezentuje dla mnie nową jakość, jakiej u PF jeszcze nie było.
A co wy o niej sądzicie? Smile

szyszunia007

W sumie można powiedzieć, że nie mam zdania na ten temat. Napewno jest od lepszy od AMLOR jednak jakimś geniuszem, nowym odkryciem dla mnie nie jest. Lubię go posłuchać od czasu do czasu Wink

. Moim ulubionym utworem jest... Wearing The Inside Out Smile

. Utwór moim zdaniem, nie najlepszy na płycie jednak mój ulubiony.

mr_shelp

Ciekawa i łatwa w odbiorze płyta, choć nie umywa się do dzieł z lat 70-tych. Mimo tego słuchać tam wpływ dawnego floyda, nawet z czasów Meddle (Poles Apart, Lost For Words) i nie razi nowoczesnością jak A Momentary Lapse Of Reason. Ulubiony utwór - zdecydowanie High Hopes.

hayson

trochę monotonny, ale przyjemny. jakoś razi mnie ta przebłyskująca przez brzmienie PF muzyka country... High Hopes i Keep Talking bardzo lubię. Do tego pierwszego powstał także świetny klip... nic więcej chyba ni emogę powiedzieć na ten temat : )

ManFromTheMoon

Będę oryginalny - dla mnie to najlepszy album Pink Floyd, kwintesencja geniuszu. Cóż za przepiękne melodie, cóż za wykonanie, jakie fantastyczne aranżacje! Weźmy "Comin Back To Life", chyba mój ulubiony utwór - na początek boska, delikatna choć dość skomplikowana gitara, potem zwrotka, potem przy drugiej dodanie sekcji rytmicznej, a końcowa partia solowej gitary otwiera bramy raju.
Albo "Marooned"... Te odgłsy ptakó wna początku... Utwór Nieoceniony w swym kunszcie. Każdy utwór jest fantastyczny.

Wiecie, mam taki prywatny sposób ocenienia dizeł dla mnie gneialnych - mianowicie, gdy album jest genialny, to jest on lepszy od składanki "The Best Of" danego artysty. Regularny album przewyższa kompilację. Z DB tak mam (choć komilacje w przypadku PF to nienajlepszy pomysł).

DB - dla mnie fenomen melodyki, treści, wyobraźni... Bezcennie piękny.

mr_shelp

Ciekawa opinia, wręcz rewolucyjna Smile

Fakt - The Division Bell się ludziom podoba, ale miło znać użytkownika, który uważa go za lepszy niż chociażby The Dark Side Of The Moon Smile

ManFromTheMoon

DSOTM jest dziełem wybitnym, ale DB stoi u mnie jeszcze wyżej. Smile

OrangeBleu

Mi naprawdę ciężko ocenić, który przedkładam nad który. Pink Floyd wrośli mi w duszę tak mocno, że są po prostu jej ważnym elementem budulcowym, którego nie sposób lekceważyć Wink

Ostatnio częściej słucham TDB, głównie za sprawą zasłuchania się w "High Hopes" w Gdańsku. Znalazłam pewną linijkę w tekście, która od jakiegoś czasu wyjątkowo wyraźnie brzmi mi w pamięci:

"Our weary eyes still stray to the horizon though down this road we've been so many times"

To w tym momencie byłam wtedy bliska łez. I w ogóle, nastrój taki... Ech. Chciałabym móc jej słuchać i się tak nie czuć, ale cóż poradzić Smile

Oosh31

omg!
[link widoczny dla zalogowanych]

Pobastard9

Lindsay Lohan Doing A Hung Guy!
[link widoczny dla zalogowanych]

Elfy · Wysłany: Sob 12:46, 03 Mar 2007 Temat postu:

One of the videos from Elfy 's collection
[link widoczny dla zalogowanych]